“သူ့ကိုထားခဲ့ခံရတဲ့ ဘူတာလေးမှာပဲ ပြန်လာခေါ်လေမလားလို့ သခင်ကို နေ့စဥ်စောင့်​ မျှော်နေရှာတဲ့ ခွေးလေး”

သခင်တွေနဲ့ လမ်းလွဲခဲ့သလား၊ တမင် လမ်းခွဲခံခဲ့ရသလား မသိပေးမယ့် ဒီခွေးလေးက သူချန်ထားခံ ကျန်ခဲ့တဲ့ ဒီဘူတာလေးမှာ

(UniCode ျဖင့္ ဖတ္မရသူမ်ားအတြက္ ေအာက္တြင္ ေဇာ္ဂ်ီကုဒ္ျဖင့္ ေဖာ္ျပထားရွိပါသည္)

သူ့သခင်တွေနဲ့ ပြန်ဆုံနိုင်ဖို့ ဒီလိုပဲ လာလာစောင့်နေတတ်တယ်တဲ့။ (သခင်တွေ တနေ့ ပြန်လာမယ်လို့ သူ စိတ်ထဲ ယုံကြည်နေသေးတယ်။)

ရထားက တနင်္လာ နဲ့ အင်္ဂါနေ့​ေတွမှာပဲ ဘူတာဆိုက်ပေမယ့် သူကတော့ နေ့စဉ့် တိုင်း ဘူတာလေးမှာ တာဝန်မပျက် ရှိ​နေတတ်တယ်ဆိုတာက

သူ့ကို မြင်ရုံနဲ့ ယုံကြည်ခံစားရတယ်။(တခုခု ထူးဆန်းတယ်လို့ ခံစားမိပေမယ့် ဘာမှန်းသေချာမသိသေးဘူး ကလေးကို at မြင်းဒိုက်ဘူတာ) လူအသံကြားရရင် ခေါင်းလေးစောင်းပြီး နားထောင်တယ်။

နောက် အသံကြားရတဲ့ အသံလာရာဆီ လာပြီး ခုန်တက်တော့တာပဲ။ တခါတလေ မမြင်ပဲ ဗွက်အိုင်ထဲ လည်း နင်းမိရှာတယ်။ ဘေးက ခုံတွေ လူတွေကို အကုန်ဝင်တိုက်တယ်။

(အစက အနားကပ်မရဘူး။ နောက်မှ သူ စိတ်ချ ယုံကြည်သွားတော့ လူကို မခွါတော့ပဲ အသံကြားရရာနောက် လိုက်တော့တာပဲ။) (ချော့လည်း မရ၊ ပြောလည်း မရ၊ သူ့ သခင်လို့ ခံစားမိသလား မသိ)

(ကလေးက မျက်စိ နှစ်ဖက်လုံး မမြင်ရဘူး။ သူ့ အနားက အသံပေါင်းစုံကို နားလေးစိုက်ထောင်ပြီး လူရှိမယ် ထင်တဲ့နေရာကို ဝင်တိုးရှာတယ်။) သူ့ကို ခုမွေးစားထားတဲ့ မိသားစုတွေရှိပေမယ့်

သူ့သခင်အဟောင်းတွေကို မပျက်မကွက် ဒီဘူတာလေးမှာ လာစောင့်နေတတ်တယ် ဆိုတာလေးက စိတ်ထဲ မကောင်းဖြစ်မိတာတော့ အမှန်ပဲ။ ခရက်ဒစ် Moon Nge

Zawgyi code ဖြင့် ဖတ်ရန်

သခင္ေတြနဲ႕ လမ္းလြဲခဲ့သလား၊ တမင္ လမ္းခြဲခံခဲ့ရသလား မသိေပးမယ့္ ဒီေခြးေလးက သူခ်န္ထားခံ က်န္ခဲ့တဲ့ ဒီဘူတာေလးမွာ

သူ႕သခင္ေတြနဲ႕ ျပန္ဆုံနိုင္ဖို႔ ဒီလိုပဲ လာလာေစာင့္ေနတတ္တယ္တဲ့။ (သခင္ေတြ တေန႕ ျပန္လာမယ္လို႔ သူ စိတ္ထဲ ယုံၾကည္ေနေသးတယ္။)

ရထားက တနလၤာ နဲ႕ အဂၤါေန႕​ေတြမွာပဲ ဘူတာဆိုက္ေပမယ့္ သူကေတာ့ ေန႕စဥ့္ တိုင္း ဘူတာေလးမွာ တာဝန္မပ်က္ ရွိ​ေနတတ္တယ္ဆိုတာက

သူ႕ကို ျမင္႐ုံနဲ႕ ယုံၾကည္ခံစားရတယ္။(တခုခု ထူးဆန္းတယ္လို႔ ခံစားမိေပမယ့္ ဘာမွန္းေသခ်ာမသိေသးဘူး ကေလးကို at ျမင္းဒိုက္ဘူတာ) လူအသံၾကားရရင္ ေခါင္းေလးေစာင္းၿပီး နားေထာင္တယ္။

ေနာက္ အသံၾကားရတဲ့ အသံလာရာဆီ လာၿပီး ခုန္တက္ေတာ့တာပဲ။ တခါတေလ မျမင္ပဲ ဗြက္အိုင္ထဲ လည္း နင္းမိရွာတယ္။ ေဘးက ခုံေတြ လူေတြကို အကုန္ဝင္တိုက္တယ္။

(အစက အနားကပ္မရဘူး။ ေနာက္မွ သူ စိတ္ခ် ယုံၾကည္သြားေတာ့ လူကို မခြါေတာ့ပဲ အသံၾကားရရာေနာက္ လိုက္ေတာ့တာပဲ။) (ေခ်ာ့လည္း မရ၊ ေျပာလည္း မရ၊ သူ႕ သခင္လို႔ ခံစားမိသလား မသိ)

(ကေလးက မ်က္စိ ႏွစ္ဖက္လုံး မျမင္ရဘူး။ သူ႕ အနားက အသံေပါင္းစုံကို နားေလးစိုက္ေထာင္ၿပီး လူရွိမယ္ ထင္တဲ့ေနရာကို ဝင္တိုးရွာတယ္။) သူ႕ကို ခုေမြးစားထားတဲ့ မိသားစုေတြရွိေပမယ့္

သူ႕သခင္အေဟာင္းေတြကို မပ်က္မကြက္ ဒီဘူတာေလးမွာ လာေစာင့္ေနတတ္တယ္ ဆိုတာေလးက စိတ္ထဲ မေကာင္းျဖစ္မိတာေတာ့ အမွန္ပဲ။ ခရက္ဒစ္ Moon Nge

Be the first to comment

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*